Czym są dylatacje na tarasie kompozytowym?

Dylatacja, a właściwie przerwa dylatacyjna pełni bardzo ważną funkcję konstrukcyjną. Jest to szczelina, którą celowo pozostawia się z wielu powodów. Jakich? Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Dylatacje na tarasie kompozytowym dzielą się na kilka podstawowych rodzajów. W przypadku dużych wymiarów konstrukcji lub znaczących rozbieżności w obciążeniach są to dylatacje konstrukcyjne. W sytuacji, gdy chcemy uniknąć zniekształceń termicznych, na przykład pod wpływem ciepła, należy utworzyć dylatacje termiczne. Dylatacje przeciwdrganiowe redukują szkodliwy wpływ wstrząsów, a technologiczne – niepożądane odkształcenia powstałe chociażby podczas skurczu betonu.

Dylatacje na tarasie – co warto wiedzieć?

Każda konstrukcja posiada dwa rodzaje obciążenia: stałe, czyli własny ciężar oraz zmienne, związane z jego użytkowaniem. W przypadku tarasu do czynników problematycznych możemy zaliczyć również duże różnice temperatur, a także obciążenie szokowe, związane z gwałtownymi zjawiskami atmosferycznymi. Naraża to materiały wykorzystane do wykończenia tarasu na obciążenia termiczne, które mogą odebrać mu ładny wygląd, ale przede wszystkim spowodować problemy z użytkowaniem oraz konieczność przeprowadzenia kosztownej renowacji. W największym stopniu dotyczy to zastosowania na tarasie płyt ceramicznych. Ryzyko uszkodzeń wywołanych przez odkształcenia termiczne w dużym stopniu pomoże zmniejszyć zastosowanie w konstrukcji tarasu dylatacji.

W przypadku tarasu, najważniejsze są dylatacje:

• konstrukcyjne – odpowiadające dylatacjom budynku, jeśli budujemy taras na innej budowli,
• podkładu – umożliwiające jego przemieszczanie w kierunku poziomym i (w ograniczonym zakresie) także pionowym,
• obwodowe – pozwalające na swobodne odkształcanie się podkładu,
• pozorne (wymuszone) – zmniejszające skutki skurczu fizyczno-chemicznego betonu.O czym należy pamiętać przy projektowaniu?

Podczas projektowania szczelin dylatacyjnych należy pamiętać o uwzględnieniu kilku czynników – przede wszystkim przewidywalnej różnicy temperatur, a także układu nawierzchni. Częstym błędem jest pomijanie kwestii dylatacji przy projektowaniu tarasu – jest to duży błąd, ponieważ może to doprowadzić do zniszczenia wykładziny tarasowej, bez względu na to, czy są nimi panele kompozytowe czy ceramika.

Ważne jest też, by pamiętać o dopasowaniu odpowiednich rozmiarów pól dylatacyjnych, a konkretniej szerokości szczelin, co pozwoli na bezpieczne zachodzenie procesu odkształceń liniowych. Istotny jest również typ wykorzystanego wypełniacza, służącego do uszczelnienia dylatacji. Tą kwestię regulują odpowiednie normy – przy układaniu płytek ceramicznych należy zastosować uszczelniacz poliuretanowy, a układ dylatacji powinien pokrywać się z układem płyt.